ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Α.
α) Γιατί ο νόμος είναι το θεμέλιο της ελευθερίας, η πηγή της δικαιοσύνης. Ο νους (το πνεύμα) και η ψυχή και η σκέψη και η κρίση (η άποψη) της πολιτείας βρίσκονται στους νόμους. Όπως τα σώματα μας χωρίς τον νου (την ψυχή) (δεν υπάρχουν / δεν στέκονται / είναι νεκρά), έτσι (και) η πολιτεία χωρίς το νόμο δεν στέκεται (δεν υπάρχει). Οι αρχές (οι άρχοντες) είναι υπηρέτες (θεράποντες) των νόμων, οι δικαστές (είναι) ερμηνευτές των νόμων, τέλος, όλοι (εμείς) είμαστε υπηρέτες των νόμων· γιατί έτσι μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι.

β) Τότε ο Σουλπίκιος Γάλλος πραγματεύτηκε (μίλησε) για τη φύση του ουρανού και για τη στάση και τις κινήσεις των άστρων και της σελήνης και με αυτό τον τρόπο έστειλε τον στρατό στη μάχη πρόθυμο (με αναπτερωμένο ηθικό). Έτσι, οι ελευθέριες τέχνες (τα ελευθέρια μαθήματα) του Γάλλου άνοιξαν τον δρόμο για τη λαμπρή (ένδοξη) εκείνη νίκη του (Αιμίλιου) Παύλου.

Β.2.

Β.6.
α) Οι μαθήτριες/τές μπορούν να αναφέρουν πέντε από τους παρακάτω ονοματικούς ετερόπτωτους προσδιορισμούς:
libertatis → γενική αντικειμενική στο fundamentum
aequitatis → γενική υποκειμενική στο fons
civitatis → γενική κτητική αναφέρεται στα υποκείμενα του ρήματος (mens, animus, consilium και sententia) / γενική υποκειμενική στο sententia
legum (το πρώτο του αποσπάσματος) → γενική αντικειμενική στο ministri
legum (το δεύτερο του αποσπάσματος) → γενική αντικειμενική στη λέξη interpretes
legum (το τρίτο του αποσπάσματος) → γενική αντικειμενική στη λέξη servi

β) Cicero dicit legem enim esse fundamentum libertātis, fontem aequitātis
Το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου τίθεται σε αιτιατική πτώση, γιατί έχουμε ετεροπροσωπία (dicit → Υ = Cicero / esse → Υ = legem).